dinsdag 27 november 2012

Muts, deel 2

De truc was heel simpel; aanmelden bij Google+ en nu kan ik weer foto's uploaden. Wat g+ nou inhoudt weet ik nog niet, ik krijg een beetje de indruk dat het facebook-achtig is. Misschien dat ik dat nog eens ga uitvogelen, misschien ook niet.
Maar bij deze dus alsnog de foto's van het mutsje:



Her en der viel het inbrei-patroon een beetje weg, was het contrast niet groot genoeg. Verder vind ik het wel schattig geworden, maar ja, te klein. Ik heb het even nagemeten en met wat uitrekken komtie op een omtrek van 30 cm. De hoofdomtrek van een pasgeborene is zo'n 38 cm. (staat op de site )



Dex wist ook niet zo heel best wat hij er mee moest...
Ik heb nog een poging gedaan om opnieuw een mutsje op te zetten, maar iets groter, alleen toen werd het wat overdreven groot. Dat heb ik maar uitgehaald. 
Voor nu heb ik de mutsjes even aan de kant gelegd, want er moet nog één en ander gebeuren. Ik ben druk bezig met de kerstswap, die wil ik morgen op de bus kunnen doen. Die is nog niet helemaal af, maar ik ben een eind op weg. (het is erg leuk om te doen, maar wat is het lastig om te kiezen wat je voor iemand gaat maken!)
Verder is er dan nog Sinterklaas.... Donderdag moet alles af zijn, want de dagen daarna hebben we geen tijd/ gelegenheid om daar verder aan te werken. Ik ben nog niet helemaal klaar met de kadootjes en we hebben nog geeneen gedicht of surprise af. Ik voorzie stress! 
Het gaat ook eigenlijk ieder jaar hetzelfde...:)

grtz, 

Ilse


woensdag 21 november 2012

Muts

hmmm... Ik kan geen foto's meer uploaden; ik zit op mijn limiet! Daar moet ik nog even op studeren, hoe ik dat weer in orde krijg. Ik had laatst een mutsje gebreid, voor het goede doel, voor Save the children.
Het mutsje is heel schattig geworden, maar een stukje te klein (oeps, ben niet gewend stekenverhouding te controleren). Dus nou kan ik hem niet opsturen en ook niet laten zien!

Schiet aan alle kanten niet erg op....

Volgende keer beter dan maar, intussen ga ik wel weer verder aan mijn sneeuwvlokken... (er liggen nog 14 kristallen klaar...)

grtz,

dinsdag 20 november 2012

Kerstfoto's

Dit stukje gaat niet over handwerken, maar over kerst. Met name de kerstboom. En hoe dat gaat sinds wij katten hebben....

Toen vriendlief en ik gingen samenwonen, namen we een kat. Een lief klein poesje dat we Kyra noemden. Drie maanden later bleek het een joekel van een kater te wezen, met behoorlijke streken. Hij was ook wel lief hoor, maar we hebben best wat met hem te stellen gehad.... Aan de naam waren we helemaal gewend, dus hij is al die tijd een kater met een meisjesnaam geweest...
Met kerst zetten we (nou ja, ik..) een kerstboom op- heel oud model nepperd, gekregen van een familielid. Voor de zekerheid op een tafeltje, met zo'n rotan ring om de voet, om iets van afstand te creeeren tussen boom en kat. Dat duurde niet lang....


Let ook op de uitdagende blik... deze kat was niet te corrigeren!


Kyra vond die ring alleen maar leuk om in te zitten. De rest van de boom ook trouwens. Ik moest hem iedere dag wel een aantal keer uit de boom jagen/ duwen/ trekken; uiteindelijk was heel de boom misvormd en kon je precies zien waar hij doorklom en waar ik hem er dan weer uitviste...
Het was toch al niet een erg mooi model boom, dus toen ons huidige huis klaar was, hebben we de boom maar niet meeverhuisd. 
(Kyra wel.)
(dat heeft de buurt geweten, maar dat is een nog langer verhaal...)

Volgende kerst: Ik had ergens gehoord dat katten minder snel in een echte kerstboom klimmen, vanwege geur, naalden en de dichtheid van de takken. Dat vond ik de moeite waard om uit te proberen, zeker nu we toch geen nepboom hadden. Ik heb toen een echte boom gekocht, expres een heel dichte, gedrongen boom. Die heb ik  de eerst in de tuin gezet, toen binnen en pas na een paar dagen versierd. Expres diep in een stevige mand, op een tafeltje, in een hoek, naast de bank. Na dagen afwachten, gebeurde er eigenlijk niets mee.... Ik begon steeds meer leuke, nieuwe, bonte versierselen in de boom te hangen; heel gezellig!
Toen kreeg ik op mijn werk een sms van vriendlief: 'Kerstboom is stuk'
?

Op het moment dat ik thuiskwam, was het nog wel een beetje een rommeltje in huis, maar vriendlief had foto's gemaakt om te bewijzen dat het nog véééél erger was geweest....





Kennelijk is onze lieftallige kater in de boom geklommen, vond hij het toch niet zo prettig en isie in paniek geraakt toen hij klem zat in het lichtsnoer en de slinger- die heeft hij dus helemaal meegetrokken naar de achterdeur. Jammer dat de kerstboom daar aan vast zat.... 
Dus zo heb ik een week voor kerst de kerstboom een make-over moeten geven; weer dezelfde onbreekbare ballen en vogeltjes enzovoorts als het jaar daarvoor. Al het glas wat nog heel was heb ik maar weer opgeborgen. Vandaar ook de gehaakte uiltjes-op-knijpers; pure noodzaak!
Ik moet wel zeggen dat Kyra hierna hevig ontzag had voor de kerstboom, maar hij bleef gefascineerd.
Niet veel later, in begin januari is Kyra heel plotseling overleden (ik vond hem in de tuin). Hij bleek een hartafwijking te hebben, die is hem fataal geworden, nog voor hij 3 jaar oud was.

Een aantal maanden later hebben we twee kittens in huis genomen (dat had nog even wat discussie nodig, maar uiteindelijk mocht ik er twee) en dat zijn Zelda en Dexter. Wanneer ik over de ervaringen met Kyra vertelde, reageerden mensen verbaasd en geschokt 'oh, die van ons doet dat niet!'. Dat gaf mij hoop voor de kerst met Zelda en Dexter. We hadden besloten om nu toch een goede, mooie kunstkerstboom te kopen. Geen achterlijk grote, wenste vriendlief. In de winkel was hij verbaasd dat ik van die kleine boompjes uitzocht; uiteindelijk hebben we een boom gekocht van 2 meter 15. Dat past net in de kamer als er een piek op zit....(hoe groter hoe meer versiering er in past; ik vind het prima!)
De rotan ring bleek te klein voor de voet van deze kerstboom..... Geen probleem, want de ring bleek heel aantrekkelijk voor de katten, want daar wilden ze direct in zitten. (de ring ligt nu al sinds die tijd op zolder, met een kussen er in; één van Dexter zijn favoriete slaapplekjes)
Om de boom vooral niet spannend te maken, heb ik de voet dit keer maar kaal gelaten. Tijdens het versieren van de boom rolde er een kerstmuts uit een doos; die is direct geclaimd door Zelda. Wekenlang hadden we een muts onder de boom; ze ging er steeds weer op zitten.


Ik had expres de onderste takken wat kaal gehouden en vooral onbreekbare versiering gebruikt. Het leek helemaal goed te gaan....
Tot Dexter net voor de kerstdagen ontdekte dat je in deze boom wel kon klimmen! (we hadden een grote vingerplant; daar viel niet in te klimmen)
Voorzichtig hoorde je dan wat gerinkel...


 Dan zag je oogjes glinsteren...


Vervolgens ging hij languit in de boom liggen- of deed een goede poging...


Hij heeft wel eens tot bijna anderhalve meter hoog gezeten.... 
Dit is een boom van goede kwaliteit en dat betekent dat het dan ook heel lastig is om een kat tussen de dichte takken vandaan te halen. Direct na de kerst heb ik de boom maar afgetuigd, omdat Dexter het toch wel heel leuk vond... Met dat ik me even omgedraaid had om iets op te bergen, zie ik ineens Zelda haar achterpootje verdwijnen in de boom; op het nippertje had zij bedacht dat ze toch ook maar eens moest kijken... 

Ieder jaar vraag ik voor Sinterklaas weer iets van kerstversiering erbij: eerst om een collectie op te bouwen, toen om nog eens een ander kleurtje te kunnen gebruiken, toen omdat ik ineens weer veel minder had en vervolgens hadden we zo'n grote boom dat die niet volkwam met alleen maar onbreekbare versiering. Ik moet er wel bij zeggen, dat afgelopen jaar in de bovenste helft wel wat glazen ballen hingen en ook de piek was van glas- en dat is allemaal heel gebleven. Er is één uiltje uit de boom gevallen; die hing op de onderste tak en daar heeft Zelda net zo lang tegenaan zitten meppen tot hij eruit viel; vandaar de lege onderkant...

Nadien heeft Dexter bedacht dat hij de hoge vingerplant ook eens opnieuw moest proberen: hij is met plant en al omgegaan. Toevallig zat ik ernaast- ja, ik kreeg de plant over me heen... 

Dat zijn een beetje onze ervaringen met kerst en katten... ik ben heel benieuwd naar komende kerst!
Vroeger, met de katten bij mijn ouders was het lang zo erg niet, voor zover ik me kan herinneren. Onder in de boom een paar onbreekbaren ballen, voor als ze erlangs liepen, maar verder... Oh ja, en een kameel van de kerststal die gebroken was, omdatie omviel na iets te enthousiast kopjes geven. Of was het een herder? Ik weet het niet meer zo precies!

Ik ben wel benieuwd of mensen vergelijkbare ervaringen hebben, of misschien wel goede tips hebben, want ik ben wel weer van plan de kerstboom neer te zetten dit jaar! En het is ook wel fijn om te weten dat je niet de enige bent die hele toeren uit moet halen om te zorgen dat het huis er gezellig uitziet- zonder dat dat direct wordt afgebroken!

grtz,

Ilse

Sneeuwvlokken

Even een korte update van mijn sneeuwvlokken; ik loop achter op schema.... (wat een verrassing!!)


Zover ben ik nu...
Het gaat wel vooruit hoor, maar 2 per dag heb ik niet gehaald. Ik heb uitgerekend, uitgaande van mijn vorige blogpost, dat ik woensdag 84 hexjes af moet hebben. Gisteren heb ik behoorlijk wat kristallen gemaakt en als ik die woensdag allemaal aan het deken heb zitten, dan ben ik weer bij. Ik heb zo mijn twijfels of het gaat lukken, maar ik heb in ieder geval weer wat ingehaald!



Deze moeten er nog bij.
Langzaam maar zeker....

grtz,

Ilse

zaterdag 17 november 2012

Sinterklaas

Het is weer tijd voor Sinterklaas; we zijn al weer druk in de weer met lootjes trekken (hoewel, ik iets drukker en enthousiaster dan vriendlief..). Veel inspiratie heb ik nog niet, maar als ik me nou omring met allerlei Sinterklaas-sfeermakers....
Het is in ieder geval een goed excuus om pepernoten te kopen!
Vanmorgen heb ik deze eens afgemaakt....




Het patroon is van Jit design, te koop als pakket. Ik ben niet zo heel handig met vilt, ik ben altijd zo aan het prutsen op de festonsteek; volgens mij ga ik sneller als ik met gewone stof zou werken.... Maar het vilt geeft ook wel weer een mooi effect. Dit was niet echt een recht-toe-recht-aan projectje, gezien ik er al twee jaar geleden aan was begonnen. Iedere keer liep ik stuk op die wortels, waarna ik er geen zin meer in had. Dit keer ben ik dus eerst begonnen om Americo verder af te maken (hoofd en mijter had ik al af). Op het laatst heb ik nog één poging gedaan op de wortels -zonder al te kritisch te kijken. 


Uiteindelijk bleek dat ze enorm mooier werden op het moment dat ik het koordje eromheen geknoopt had. Als ik dat nou eerder had geweten!
Al jaren ben ik dol op zulke 'koppies-voor-aan-de-muur', zolang ze maar nep zijn. Al die herten, rendieren en neushoorns van de laatste tijd vind ik ook zo leuk! Daarom ben ik ook wel blij dat deze af is; kan ik straks met goed fatsoen beginnen aan een kerstversie. Lijkt me wel leuk, in de gang, allemaal verschillende beestenkoppen bij elkaar, gehaakt, van stof enz....
Maar eerst mijn lijstje afmaken: Sinterklaas, de kerstswap, kerstkaarten, katbestendige kerstdecoratie...(ik zal hier binnenkort eens over bloggen, heb nog wat leuke foto's ter illustratie..)





Goed, waar blijven die pepernoten?!

grtz,

Ilse

dinsdag 13 november 2012

Snoep verstandig- haak een gebakje

Een goed gebakje smaakt naar meer... Bovendien stond het er zo klein en alleen op tafel. Afgelopen weekend heb ik me op de bank geinstalleerd met mijn haakgarens, patroontjes, een pot thee en een aantal afleveringen van Criminal Minds. Dat leverde weer drie petit fours op! Vanmorgen heb ik ze verder afgewerkt en ze zijn nu helemaal klaar. Nog twee te gaan voordat op vrijdag weer een nieuw patroontje uitkomt. Ik heb eigenlijk geen idee hoeveel het er uiteindelijk gaan worden...

Tijd voor wat foto's:
Bosbessenkwark (want deze kleurtjes vind ik zo mooi....)



Torentje van drie chocolades... hier was het erg spannend op tv, want het gebakje bleek een stuk kleiner dan de bodem-oeps! Uiteindelijk geeft het niet, want dit is een heel machtig gebakje en kan dus beter niet te groot zijn.



En dan een pistache-gebak met vulling van botercreme.... (geheel volgens originele kleurstelling, om maar even aan te geven dat ik niet altijd dwarslig...)



Zo bij elkaar ziet het er al heel bont en zoet uit:


Hoewel het zoete schoteltje ook heel wat doet!


Er kunnen er nog wel wat meer bij.

grtz, 

Ilse

ps: Achteraf merk ik dat het niet zo handig was om meerdere gebakjes tegelijk te plaatsen, nu kan ik ze niet afzonderlijk doorlinken vanaf het blog van Grietje. Volgende keer weer apart dus...

zondag 11 november 2012

Petit-Four




Na een fikse opruimactie had ik even zin in een klein projectje én ik was op zoek naar iets leuks voor op tafel. Even geen herfst meer, maar nog geen kerst. Voor Sinterklaas heb ik al wel ideeen, maar eer dat die uitgewerkt zijn.... Dus ga ik ook maar petit-fours haken; die staan altijd gezellig! Als eerste heb ik de kersen petit four met slagroom gemaakt, maar dan in een ander smaakje. Rood is mooi, op zijn tijd en op zijn plaats; in veel gevallen heb ik toch liever roze, blauw en paars. Dus dit is een bosvruchten petit four met slagroom en een braampje erop. Ik denk dat ik die -in het echt- heel lekker zou vinden! 
Het is een leuk patroontje, prima te doen en is in een paar uurtjes klaar. Prima om tussendoor te doen. De slagroom vind ik ingenieus bedacht; prachtig!



Nu staat deze er een beetje zielig bij, zo alleen. Dadelijk eerst nog maar een paar sneeuwvlokken (om op schema te blijven) en dan kan ik eens bedenken wat voor smaakje ik dan ga maken!

grtz,

Ilse

dinsdag 6 november 2012

Muis


Het muisje is af! Dit weekend heb ik hem gevuld en alle draadjes afgehecht. Na een tijdje naar een bonte collectie pompoenen gekeken te hebben, vond ik het tijd voor een iets rustigere tafeldecoratie. De pompenen zijn naar de eettafel verhuisd en nu kan ik mijn gloednieuwe muisje goed bekijken. Het is gebreid van sokkenwol, op pennen 2. (eh, pennen? Satestokjes, daar lijken ze meer op!) Zoals ik al eerder noemde, is het patroon van zij maakt het. Het is een variatie op Karel, die ik al eerder maakte. Inmiddels verkoopt Annita een nieuwe versie van het patroon, waar nu Karel en Suusje samen in staan, met ook nog een broek en een jurkje. Suusje vind ik nog leuker dan Karel, denk ik. 


Mijn muisje heb ik geen mond gegeven; ik heb een tijdje zitten kijken en kwam toen tot de conclusie dat ik hem niet miste. De mond, zoals die in het voorbeeld staat, stoorde me juist een beetje. Over de neus het ik helemaal niet nagedacht; eigenlijk had ik moeten opzetten in zwart of donkergrijs, dan was dat meteen het neusje geweest... Volgende keer beter, dacht ik toen ik het ontdekte. Vervolgens, toen ik door mijn veiligheidsoogjes rommelde, kwam ik de rozerode oogjes tegen... Die zouden wel heel leuk zijn voor een witte muis! (met roze neus) Die staat dus nu op de pennen ;) Ik kan natuurlijk niet alleen maar sneeuwvlokken maken de hele tijd...  (het deken groeit, rustig maar gestaag)


Nog even over de bladeren links op de schaal, want daar zit nog een verhaal achter. Grote kleine neef, waar ik al eerder over schreef zit nu op de basisschool. Vorige week heeft hij, op het schoolplein, mooie bladeren uitgezocht en meegenomen naar huis. Wanneer vriendlief en ik na de verjaardagsvisite weer naar huis zouden gaan, wilde hij ons als kado twee bladeren meegeven. En zo geschiede, want als het hem in de kop zit... :) 
Zo mooi; toen we net binnen waren vertelde hij het al. En tussendoor nog een keer. En toen hij bedacht dat het wel eerst ingepakt moest worden, nog een keer. En toen was het ingepakt- toen verklapte hij wat erin zat. En moest het wel eerst verstopt worden, zodat wij het konden gaan zoeken (daar! die kant moet je kijken!). Lief he? En dat hij dat ook al dagen vantevoren bedacht heeft...
Dus thuis heb ik even rondgekeken naar bijpassende spullen en met een amaryllis, wat mos, schors en eucalyptusblaadjes liggen ze er mooi bij!
Morgen ga ik mee hem van school halen ('tante Ilse, je moet maar mee naar mijn school, dan kun je mijn klas zien') en dan kan ik hem vertellen dat ze erg mooi staan!

grtz, 

Ilse